“Janusz” to określenie, które znalazło swoje miejsce w internetowej wersji Słownika Języka Polskiego. Trafiło tam, gdy w 2016 roku wygrało znany i popularny plebiscyt na Młodzieżowe Słowo Roku.
Giętkie umysły młodych Polaków po raz kolejny okazały się niezawodne. Bo potrzeba stworzenia janusza (pisownia małą literą jest celowa) była ogromna.
Janusz jako stereotyp?
Brakowało w naszym języka określenia stereotypowego Polaka. Człowieka, który skupia w sobie wszelkie negatywne cechy naszej narodowości, do których należą przede wszystkim małomiasteczkowość, ignorancja oraz niczym nieuzasadnione przekonanie o własnej nieomylności.
Kim jest Janusz?
Januszem może zostać każdy z nas. Bo Janusz to stan umysłu. Włączmy telewizję, przejrzyjmy portale internetowe czy media społecznościowe, rozejrzyjmy się wśród naszych znajomych… popatrzmy w głąb siebie. Czy nie siedzi tam mały janusz, który w najmniej spodziewanym momencie przejmuje stery? Janusze nauki, janusze medycyny, janusze biznesu. Pełno ich wśród nas. Patrząc na janusza od razu wiesz, ze to on. Śmiejesz się z niego, jednak czy czasami nie jest to śmiech z samego siebie?
Dlaczego młodzież wybrała akurat to imię, by reprezentowało to, co w Polakach najgorsze nie wiadomo! Jedno jest pewne określenie na stałe weszło do naszego języka.